We weten allemaal dat de vroege kerk thuis samenkwam. Maar ze kwamen ook samen op tempelhoven, marktplaatsen, openbare pleinen, collegezalen, gevangenissen en rechtszalen. Meer dan 200 jaar lang zette geen enkele gelovige een voet in een "kerkgebouw" – omdat er geen waren. De eerste kwam rond 230 na Christus. Dus laten we eerlijk zijn: wat we vandaag de dag "kerk" noemen, heeft weinig te maken met wat Jezus oorspronkelijk in gang zette.
Laat me je terugbrengen naar het oorspronkelijke ontwerp. Dat betekent niet dat we de exacte structuur van de vroege kerk moeten kopiëren of de perfecte indeling moeten vinden. Het antwoord is niet een beter model – het is een duidelijker begrip van wat de kerk werkelijk is en wat het altijd al had moeten zijn.
Van gemeente naar ekklesia
De eerste keer dat ‘kerk’ genoemd wordt in de Bijbel, is in Exodus 12:6. Daar wordt het volk Israël aangeduid als de “gemeente”. Ze waren het volk van God, geleid door Mozes. In het Nieuwe Testament pakt Jezus dit op en noemt Zijn volgelingen de “ekklesia” (Mattheüs 16:18)—een Grieks woord dat stond voor een samenkomst van vrije burgers, geroepen om te regeren, besluiten te nemen en de samenleving te vormen.
Ekklesia was geen religieus begrip. Het was politiek geladen. Niet passief, maar krachtig.
Het ging om burgers met een stem, een stemrecht, en een rol in het bepalen van de toekomst van hun stad. Jezus koos dat woord bewust. Hij zei niet: “Ik zal Mijn synagoge bouwen.” Hij zei: “Ik zal Mijn ekklesia bouwen.”
En toen kwam de verschuiving…
Rond 230 na Christus kreeg de kerk een gebouw.
Langzaam maar zeker veranderde de ekklesia in een instituut. De focus verschoof van het zijn van Gods volk naar het bijwonen van Gods huis.
Het woord “kerk” komt van het Grieks kuriake oikia—“het huis dat van de Heer is.”
Klinkt vroom, toch? Maar David, die zong over het huis van de Heer en er zijn hele leven wilde verblijven, had het niet over een gebouw. Hij bedoelde Gods aanwezigheid.
Die betekenis zijn we kwijtgeraakt.
We maakten het een fysieke locatie in plaats van een tegenwoordigheid.
Een structuur in plaats van een geest.
Een optreden in plaats van een deelname.
En dan zijn we verbaasd dat zoveel mensen zich vervreemd voelen van de kerk?
Tijd om kerk opnieuw te bekijken
Hieronder zie je het verschil in één oogopslag:
| Moderne kijk op kerk | Bijbelse ekklesia |
|---|---|
| Een gebouw | Een verzameld volk, waar dan ook |
| Een zondagse gebeurtenis | Een manier van leven |
| Geleid door professionals | Elk lid heeft een stem |
| Passieve aanwezigheid | Actieve deelname |
| Los van het dagelijks leven | Vormend voor de samenleving |
| Een instelling of instituut | Een beweging |
| Veiligheid en comfort | Verantwoordelijkheid en roeping |
Geen wonder dat zovelen van kerk naar kerk hoppen, in de hoop de "juiste" te vinden. Maar het probleem is niet naar welke kerk je gaat. Het is het concept van de kerk dat je draagt.
Als je denkt dat de kerk een evenement is waar je naartoe gaat, zul je altijd teleurgesteld zijn.
Maar als je beseft dat je de ekklesia bent, verandert alles. Je begint te wandelen in je autoriteit, te leven vanuit je identiteit en verantwoordelijkheid te nemen voor je impact op het Koninkrijk.
De kerk is niet het probleem, maar ook niet de oplossing
Voor alle duidelijkheid: ik hou van de kerk. Alle soorten – megakerken, traditionele kerkgenootschappen, huisgemeenten, zelfs online communities en virtuele kerken. Elke heeft sterke punten. Elk heeft zwakke kanten.
De protestantse wereld is duizend keer gespleten door duizend meningsverschillen. De katholieke kerk? Je kunt er van houden of niet, maar ze blijven tenminste bij elkaar. Het oneens zijn met de paus leidt er niet toe dat mensen vertrekken. Protestanten daarentegen protesteren tegen alles en geven voorrang aan dogma’s boven eenheid.
Wat is dan de oplossing? Niet het perfecte kerkmodel.
Net zoals je geen perfecte ouders nodig hebt om gezond op te groeien of een vlekkeloze voetbalclub om van de wedstrijd te genieten, heb je geen perfecte kerk nodig om de kerk te zijn.
Richt je op het zijn van een gezond lid van het Lichaam van Christus.
Blijf dicht bij Jezus.
Wandel in liefde.
Bewaak je grenzen.
En gebruik geen enkele organisatie als excuus voor je persoonlijke groei.
Word de Ekklesia
Het is tijd om te stoppen met protestant te zijn en te beginnen met pro te zijn, pro-liefde, pro-eenheid, pro-vrede, pro-impact te zijn.
n Jesaja 58 staat dat herstel zal doorbreken als de dageraad—maar pas als we stoppen met oordelen.
Wat we vaak niet doorhebben: ons oordeel verwondt niet alleen de ander, maar ook onszelf.
Laat God oordelen. Laat Hem afrekenen met leiders die je hebben gekwetst. Laat Hem de kerk corrigeren waar het misging.
Jij? Jij blijft wandelen met Jezus.
Een pittige waarheid: de grootte van een kerk zegt niets over haar impact.
Zuid-Korea heeft de grootste kerken ter wereld—maar nauwelijks maatschappelijke of politieke invloed.
Dallas, Texas heeft het hoogste kerkbezoek in Amerika—en enkele van de slechtste sociale statistieken.
Dus stop met vragen: “Hoe bouwen we een grote kerk?”
Foute vraag.
Dat is alsof een topspeler weigert te voetballen omdat hij het perfecte team nog niet heeft gevonden.
Wacht niet op de ideale kerk. Pak de bal. Doe mee.
Stel de juiste vraag
"Hoe kan ik de ekklesia zijn die Jezus wil bouwen?"
Dat is de vraag.
Je sluit je niet aan bij een kerk om de kerk te worden. Je bent de kerk al. Net zoals een voetballer teamgenoten nodig heeft om te spelen, heb jij anderen nodig om de ekklesia te zijn. Maar lid zijn van een club maakt je nog geen voetballer. In een gebouw zijn maakt je nog niet de kerk.
Om de kerk te zijn, wandel je met Jezus. Je volgt zijn missie. Je brengt zijn aanwezigheid op elk gebied van de samenleving – zakelijk, onderwijs, kunst, gezondheidszorg, politiek, familie. Waar je ook bent, je bent gezonden. En je bent niet alleen.
Daniël had drie vrienden. Die kleine ekklesia keerde een heel rijk naar God toe.
Waar twee of drie samenkomen…
Jezus zei niet: "Waar duizenden samenkomen, daar ben Ik." Hij zei: "Waar twee of drie bijeenkomen in Mijn naam."
Als je bidt met een collega, dat is kerk.
Als je een maaltijd deelt met een andere gelovige, dat is kerk.
Als je een vriend bemoedigt in Christus, dat is kerk.
Wacht niet langer op zondag. Begin nu te leven.
Jouw rol is persoonlijk
Je kunt je roeping niet uitbesteden. Je zult niet voor God staan en zeggen: "Maar mijn voorganger heeft me nooit verteld…". Je beloning is niet gebaseerd op het succes van je kerk. Het is gebaseerd op jouw gehoorzaamheid.
God geeft geen teamprijzen. Hij geeft persoonlijke beloningen.
Stap er dus in. Wees de ekklesia. Vertegenwoordig Zijn Koninkrijk. Beïnvloed je wereld.
Wat betekent het om "de kerk te zijn"?
We zullen hier de komende maanden dieper op ingaan, maar hier is alvast een voorproefje van de elementen die een levendige, levende ekklesia vormen:
- Vijfvoudige bekrachtiging (onderwijs, profetie, leiderschap/pastorale zorg, inspiratie, levens- & bedrijfsarchitectuur)
- Verantwoordingsplicht
- Therapeutische gemeenschap
- Aanbidding & gebed
- Doop
- Communie
- Gaven van de Geest
- Viering & vreugde
- Ritme van genade (sabbat)
- Synergie met anderen
- Koninkrijk reputatie
- Eer
- Genezing en bevrijding
- Outreach
- Missie
- Liefdadigheid
- Enz.
Je hoeft ze niet allemaal perfect op orde te hebben. Maar begin ergens. Implementeer ze in je leven. Of zoek een gemeenschap die je daarbij helpt.
Omdat de wereld niet nog meer kerkgangers nodig heeft.
Het heeft een moedige ekklesia nodig – volledig levend, volledig wakker, volledig op missie.
En dat begint bij jezelf.
